meisje op stap

Wie ‘n beetje mijn blog volgt weet dat mijn stress/ angst voornamelijk lag op het vlak van mobiliteit & eten en vooral ook de combinatie. Wat eet je op reis? Je eigen veilige haven verlaten geeft onzekerheid. Inmiddels zijn er meer havens waar ik me comfortabel voel. Deze zone heeft zich vergroot van mijn keuken tot aan Rome, via de grond. En in een voor mij overzichtelijke setting; met familie en vrienden naar familie en vrienden.

Komend weekend treed ik absoluut uit mijn ‘comfortzone’. ‘t Meisje gaat op stap met 11 andere meisjes naar Londen, via de lucht! Niet het eind van de wereld, heb er zelfs een dik jaar gezeten, met een Valk vliegcursus op zak, en positieve eetervaringen in restaurants in binnen- en buitenland verwacht je dat ik sta te springen.

Waarom loop ik nu dan te miepen???

Heel heerlijk denk ik dat het best spannend is om weer te vliegen. Het is alweer een tijdje geleden maar reden te meer om te gaan. Maar het zijn ook de voorbereidingen; naast de gewone zaken heb ik ook mijn medicijnen, de epipen met medicijnpaspoort en het hoofdstuk ETEN. Beginnend bij het ontbijt, het hotel heeft geen speciaal brood of iets ter vervanging. Dat zal ik dus zelf moeten regelen en/of meenemen. De gereserveerde lunchzaken zijn online gecheckt op keuken en menu. Er is een foodDNA via foodfeelgood.com in het engels naar het restaurant van zaterdagavond. Heb voedzame ‘overlevingskoeken’ ingekocht voor het geval dat… Al deze voorbereidingen zorgen voor een rood vlekje in mijn gezicht, een signaal! Deze controlfreak loopt al dagen rondjes om haar eigen valkuil, ontspannen en loslaten is moeilijk.

Toen las ik dat we vrijdagavond waarschijnlijk gaan eten bij de chinees. Da’s jammer want ik ben allergisch voor veel ingrediënten uit de Chinese keuken. En daar waag ik me niet aan en zeker niet in het buitenland. Dat maakt deze trip een mooie uitdaging voor mijn project foodfeelgood. Hoe goed voelt het dat je niet zorgeloos met de food en met de feelgood van de groep mee kan doen? Voor mij en voor hen en wat is er nodig om dat wel te behouden? Het is per slot een leuk weekendje weg! Schuif ik vrijdag aan en eet niet, eet ik ergens anders, eten we allemaal ergens anders. Er zijn tal van oplossingen voor het ‘probleem’. Het lastige is dat het ‘probleem’ vooral mijn probleem is en ik er anderen tijdelijk mee confronteer.

Het is bewezen dat contact met familie en vrienden kan helpen om te ontspannen. Saamhorigheid is als een sociaal vangnet dat helpt om de dagelijkse problemen op te vangen.

Relax.

Wij hebben een probleem en twaalf vrienden. Moet lukken!

I fly away.